Van bovenof de Dikke Toren
zie ik ’t druk gekrieng benee.
’n Zacht geroenk kan ik dae ‘oôre.
’t Is paeremart in Zurrikzeê.
Van overâ nae stad gekomme,
want zôvee kraemen as dae stae,
wae vrouwen gielend saemedromme.
Ze graoie, kieke aoles nae.
Kiek noe toch ’s wat ’n lappen
om de bank mee op te knappen.
Paeremart, paeremart,
ons gae nae de paeremart.
In op de baolie proenke paeren.
Ze blienke, net as vô ’n feêst.
De mannen keure, dienke, staere:
’t is vee geld vô eên zô’n beêst.
In iedrendeên die doe bezjoere:
Wat leutig dâ’k joe ier noe zie.
Kloppe mekaore op de schoere,
’t is paeremart, ze kieke blie.
Kiek noe toch ’s wat ’n stoffen,
past bie ons, dat is wè boffe.
Paeremart, paeremart,
ons gae nae de paeremart
Henk Blom